Tranen

Soms heb je veel te vertellen, maar weet je niet waar je moet beginnen. Misschien omdat het hier gewoon dagelijks leven is en ik thuis in Nederland ook niet iedere week een blog schrijf over wat ik meemaak?!
In de vorige blog ben ik vergeten om mijn eerste kerkdienst in Africa te beschrijven. Het was geweldig! We kwamen binnen toen het koor aan het zingen was en ik heb werkelijk nog nooit zoiets moois gehoord. Die mensen kunnen zingen! Ze zagen er zo blij uit. En toen ze ook nog Halleluja zongen op de wijs van ‘Zoekt eerst het koninkrijk van God’ (in canon) moest ik gewoon huilen van blijdschap, omdat het zo mooi was. Zelfs al verstond ik niets van de preek en alle andere dingen die werden gezegd; de beelden van Eucharistie waren duidelijk en even wist ik me weer deel van de wereldwijde kerk.

Afgelopen weekend ben ik op het eiland Gorée geweest, voor de kust van Dakar. Ik heb me laten vertellen dat de naam een verbastering is van ‘Goede reede’, de naam die de Hollanders aan het eiland hebben gegeven. Om eerlijk te zijn ging ik niet voor mijn plezier naar het eiland. Het is namelijk zo dat vanaf dit eiland het centrum was van de Trans-Atlantische slavenhandel. Er zijn heel veel mensen uit Africa via dit eiland naar Amerika verscheept. Eén van de huizen van waaruit dit gebeurde is gerestaureerd om dit verhaal te vertellen. Daarin bevind zich de ‘Door of no return’. De naam zegt het al. Als je door die deur ging, het schip op, kwam je nooit meer terug.
De verhalen op internet geven verschillende versies over dit eiland en de slavenhuizen. Maar Nederlanders zijn absoluut niet blanco in het verhaal van slavernij. Daar schaam ik me voor en daarom vond ik het ook moeilijk om op het eiland rond te lopen.
Momenteel is het een mooie plek, met huizen in allerlei kleuren, veel artiesten die hun kunst verkopen, veel bloemen en muziek. Spelende kinderen, mensen die goed verdienen aan de toeristen. Er zijn een kerk en een moskee, er staat een meisjesinternaat. Eilanddorp. Toch een soort van dagje uit.

Deze week heb ik het project, waar ik in de afgelopen blog over schreef, afgerond. Vijfentwintig gesprekonderwerpen, drie pagina’s aan spelletjes en liedjes en dat nog een hele lijst met websites voor meer lessen en inspiratie. Was een leuk project! Bedankt voor de input die ik van sommigen kreeg. Over twee dagen mag ik het presenteren op een school en zal die Engels-student het gaan gebruiken voor zijn English Club.
En dan kan ik nog een paar dagen de toerist uithangen.