....
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
14 Oktober 2011 | Sri Lanka, Maggona
Wannakam, Ayubowan,
We zijn op een project waar de jongens ongeveer fifty/fifty Tamil en Singalees zijn. Dus we zijn viertalig bezig ;)
Vanaf het vorige verslag is er weer een hoop gebeurd. Tijdens zo'n reis maak je toch altijd weer meer mee dan je verwacht. Het was namelijk zo. Er zat ineens een vreemde broeder bij ons aan tafel. Nou is dat niet zo raar, vijf dagen na aankomst kun je lang niet alle gezichten gezien hebben. Maar deze broeder viel mij op omdat hij vertelde dat hij, samen met broeder Marcus en broeder Thomas de volgende dag naar Batticaloa zou gaan. BATTICALOA!!! Mijn oren gingen meteen gespitst. Dat is de stad die vlakbij het vorige project ligt en waar Ton, Sounthi en de rest nu wonen. Toen de broeder mijn enthousiasme zag, nodigde hij me uit om mee te gaan. Daar zijn ze hier niet zo moeilijk in. Het was ook snel geregeld. De volgende ochtend om vier uur stond ik klaar en daar ging ik weer eens. In een busje met broeders, eerst nog via Colombo en dan de bekende weg naar Batticaloa. Echt heel leuk om daar weer te rijden. De negen uur duurde me niet eens lang. Hier en daar een happie en snappie, plaintea (met suiker), rijst, bathroom. Ze zorgden goed voor zichzelf en voor mij. En ik heb gemerkt: tijdens zo'n reis leer je mensen beter kennen en zij kijken ook anders naar jou. En dat is heel mooi, want het is niet bepaald ideaal om als 'de vrijwilligers uit Holland' bekeken te worden. Nu weten ze bijvoorbeeld dat ik absolute fan ben van het Tamil en dat ik het ook een beetje spreek. Als je alleen maar op het project met de jongens bezig ben, heb je toch minder contact met de broeders.
En toen Batticaloa. Een mooi huis met een geweldig uitzicht over de lagoon. Even weer dat sfeertje en de mensen van twee jaar geleden. Ik ben ook met Ton in Periyaneelavanai naar de kerk geweest. Een aantal kinderen ontmoet. Die reacties!! Zo leuk: ik kwam het hek doorgelopen en ze kwamen allemaal aangerend. Het was echt een verrassing voor ze. De namen kwamen weer naar boven en ook tijdens de kerkdienst voelde ik me even thuis. Bekende liedjes, en de liturgie. Er zijn dingen verandert, maar dat doet niets af aan mijn herinneringen.
De rest van het weekend was gezellig! Op maandag teruggereden naar Maggona, mijn nieuwe kinderen :) en natuurlijk naar Wout. Ook daar werd ik weer zeer hartelijk verwelkomt.
Nu is het al weer vrijdag. De weken hier vliegen! Wat we zoal doen:
• Lekker op tijd uit bed.
• Drie keer op een dag rijst, curry, en soms brood.
• 'sOchtends tussen hun werken door spelletjes doen met de jongens die niet naar school gaan. Dan gebruiken we spelletjes als Jenga, Halli Galli.
• 'sMiddags van kwart over vier tot half zes balspelen zoals cricket, voetbal, slagbal, volleybal. Ook al een keer beachball gedaan. Vonden ze geweldig.
• De tijd dat de jongens klusjes doen, hebben wij zo'n beetje vrije tijd. Dus de ene dag helpen we mee, een andere dag doen we dan onze eigen klusjes. Boodschappen, we hebben een 'local-shop' in de buurt gevonden waar we heen kunnen lopen. Ook kleding wassen of kamer schoonhouden. Soms voorbereiden van een activiteit of voor de les.
• Na de prayertime mogen wij de small-boys helpen met hun huiswerk. Ze hebben hier de Singalese afdeling, de Tamil groep en de kleine jongens. Die laatste groep mogen wij lesgeven, als het lukt. Dat gaat de ene keer beter dan de andere, in verband met concentratie. Maar ze vinden het ook leuk om voor ons leraar te zijn: getallen leren, schrijven in Tamil.
• Om half acht gaan de kleinste jongens eten en naar bed en om acht uur is het de beurt van de grote jongens. Dan eten wij ook en gaan terug naar ons Home.
• Rond een uur of negen zijn we dan op onze eigen kamer. Nog een beetje rommelen, schrijven. En dan SLAPEN! Leuk weetje: Wout maakt standaard nachten van tien uur. En Brother Thomas is nog steeds onder de indruk van die keer dat Wout om elf uur zijn bed uit kwam. Hij blijft dat waarschijnlijk zeggen!
Wout heeft ook al een joke-name. De eerste dag dat hij in class kwam, heeft hij zijn tijd benut om met de jongens handjedrukken te doen. Hij heeft toen beloofd dat als één van de jongens van hem wint, hij ze allemaal trakteert op IceCream. Dus steeds als ik 's ochtends het terrein op kom hoor ik: Hey, where is IceCream. Duidelijk, dat vergeten ze dus niet!! Wout zegt er zelf over: Ehm, wie moet ik laten winnen?
Goed, ik ben weer zo aan het genieten van het schrijven dat ik de tijd uit het oog verlies. Het is ruim etenstijd, dus ik ga ervandoor.
Praised be Jesus Christ.
(de dagelijkse groet van de jongens, voor ze naar school gaan)
Anne
We zijn op een project waar de jongens ongeveer fifty/fifty Tamil en Singalees zijn. Dus we zijn viertalig bezig ;)
Vanaf het vorige verslag is er weer een hoop gebeurd. Tijdens zo'n reis maak je toch altijd weer meer mee dan je verwacht. Het was namelijk zo. Er zat ineens een vreemde broeder bij ons aan tafel. Nou is dat niet zo raar, vijf dagen na aankomst kun je lang niet alle gezichten gezien hebben. Maar deze broeder viel mij op omdat hij vertelde dat hij, samen met broeder Marcus en broeder Thomas de volgende dag naar Batticaloa zou gaan. BATTICALOA!!! Mijn oren gingen meteen gespitst. Dat is de stad die vlakbij het vorige project ligt en waar Ton, Sounthi en de rest nu wonen. Toen de broeder mijn enthousiasme zag, nodigde hij me uit om mee te gaan. Daar zijn ze hier niet zo moeilijk in. Het was ook snel geregeld. De volgende ochtend om vier uur stond ik klaar en daar ging ik weer eens. In een busje met broeders, eerst nog via Colombo en dan de bekende weg naar Batticaloa. Echt heel leuk om daar weer te rijden. De negen uur duurde me niet eens lang. Hier en daar een happie en snappie, plaintea (met suiker), rijst, bathroom. Ze zorgden goed voor zichzelf en voor mij. En ik heb gemerkt: tijdens zo'n reis leer je mensen beter kennen en zij kijken ook anders naar jou. En dat is heel mooi, want het is niet bepaald ideaal om als 'de vrijwilligers uit Holland' bekeken te worden. Nu weten ze bijvoorbeeld dat ik absolute fan ben van het Tamil en dat ik het ook een beetje spreek. Als je alleen maar op het project met de jongens bezig ben, heb je toch minder contact met de broeders.
En toen Batticaloa. Een mooi huis met een geweldig uitzicht over de lagoon. Even weer dat sfeertje en de mensen van twee jaar geleden. Ik ben ook met Ton in Periyaneelavanai naar de kerk geweest. Een aantal kinderen ontmoet. Die reacties!! Zo leuk: ik kwam het hek doorgelopen en ze kwamen allemaal aangerend. Het was echt een verrassing voor ze. De namen kwamen weer naar boven en ook tijdens de kerkdienst voelde ik me even thuis. Bekende liedjes, en de liturgie. Er zijn dingen verandert, maar dat doet niets af aan mijn herinneringen.
De rest van het weekend was gezellig! Op maandag teruggereden naar Maggona, mijn nieuwe kinderen :) en natuurlijk naar Wout. Ook daar werd ik weer zeer hartelijk verwelkomt.
Nu is het al weer vrijdag. De weken hier vliegen! Wat we zoal doen:
• Lekker op tijd uit bed.
• Drie keer op een dag rijst, curry, en soms brood.
• 'sOchtends tussen hun werken door spelletjes doen met de jongens die niet naar school gaan. Dan gebruiken we spelletjes als Jenga, Halli Galli.
• 'sMiddags van kwart over vier tot half zes balspelen zoals cricket, voetbal, slagbal, volleybal. Ook al een keer beachball gedaan. Vonden ze geweldig.
• De tijd dat de jongens klusjes doen, hebben wij zo'n beetje vrije tijd. Dus de ene dag helpen we mee, een andere dag doen we dan onze eigen klusjes. Boodschappen, we hebben een 'local-shop' in de buurt gevonden waar we heen kunnen lopen. Ook kleding wassen of kamer schoonhouden. Soms voorbereiden van een activiteit of voor de les.
• Na de prayertime mogen wij de small-boys helpen met hun huiswerk. Ze hebben hier de Singalese afdeling, de Tamil groep en de kleine jongens. Die laatste groep mogen wij lesgeven, als het lukt. Dat gaat de ene keer beter dan de andere, in verband met concentratie. Maar ze vinden het ook leuk om voor ons leraar te zijn: getallen leren, schrijven in Tamil.
• Om half acht gaan de kleinste jongens eten en naar bed en om acht uur is het de beurt van de grote jongens. Dan eten wij ook en gaan terug naar ons Home.
• Rond een uur of negen zijn we dan op onze eigen kamer. Nog een beetje rommelen, schrijven. En dan SLAPEN! Leuk weetje: Wout maakt standaard nachten van tien uur. En Brother Thomas is nog steeds onder de indruk van die keer dat Wout om elf uur zijn bed uit kwam. Hij blijft dat waarschijnlijk zeggen!
Wout heeft ook al een joke-name. De eerste dag dat hij in class kwam, heeft hij zijn tijd benut om met de jongens handjedrukken te doen. Hij heeft toen beloofd dat als één van de jongens van hem wint, hij ze allemaal trakteert op IceCream. Dus steeds als ik 's ochtends het terrein op kom hoor ik: Hey, where is IceCream. Duidelijk, dat vergeten ze dus niet!! Wout zegt er zelf over: Ehm, wie moet ik laten winnen?
Goed, ik ben weer zo aan het genieten van het schrijven dat ik de tijd uit het oog verlies. Het is ruim etenstijd, dus ik ga ervandoor.
Praised be Jesus Christ.
(de dagelijkse groet van de jongens, voor ze naar school gaan)
Anne
-
14 Oktober 2011 - 10:54
Janet Schilperoord:
Hoi Anne,
Wat maak je veel mee zeg. Wauw! Erg leuk om te lezen allemaal.
Groetjes, Janet -
14 Oktober 2011 - 13:00
Elviera:
Hoi Anne, wat leuk om weer wat te lezen en zien van wat je allemaal meemaakt en doet. Gezellig zo samen met Wout.
We volgen het lekker zo vind ik erg leuk.
Gr. ELviera en de rest van de familie -
14 Oktober 2011 - 14:36
Frank Vervoorn:
Ha die Anne,
wat een geluk dat je mee konen herinneringen op kon halen! 3x rice and curry.... de tranen springen in m'n ogen (arme Wout!)
we zullen vanavond aan je denken: vandaag 7 jaar getrouwd en we eten .... fish and curry. Kom na je vakantie maar eens een hapje mee-eten als je foto's en verhalen hebt (Wout: ik zorg dat er ook witbrood in huis is). groetjes
Frank Vervoorn (Houten) -
14 Oktober 2011 - 16:18
Brigit:
Hi! Heerlijk om weer even wat van jullie beide wat te lezen. De foto's maken het nog meer 'dichterbij' :)
liefs! -
14 Oktober 2011 - 20:22
Ineke:
Hé Anne,
Na je sms van vanmi was ik in de stal en toen ik terug kwam dacht ik je slaapt vast lekker... Oma heeft inderdaad hier gecomputerd, Opa vroeg elke dag of er alweer wat van jullie op de computer stond, ze smullen ervan! (Ik trouwens ook) Ze zijn nu weer naar hun eigen stekkie, ze hebben plaats gemaakt voor Toon en...Huib!
Geniet lekker verder en tot wederhoren! groetjes Hein -
14 Oktober 2011 - 20:30
Emmarentia:
He Anne,
Goed om wat van je te lezen. Ook verslagje van Wout was leuk. Mooi, hoe ze elkaar daar begroeten, soms denk ik dat we wel erg ver van de Bron zijn!
Liefs, Emmarentia -
17 Oktober 2011 - 17:54
Diane:
Hey An!
Super om te lezen dat je weer zo aan het genieten bent/ dat jullie aan het genieten zijn! Hou dat vol :)
Liefs,
Diane -
23 Oktober 2011 - 17:27
Arida:
anne wat een prachtige foto,s
ik geniet!!!
volgende keer ga ik mee.
liefs (t) arida
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
